Martine van der Meer: Ze hebben het over je, joh!

Afgelopen donderdag hadden we (telers) de eerste dag van de cursus ‘Train de teler’, georganiseerd door FVO (Federatie Vruchtgroente Organisaties) de overkoepelende organisatie van een aantal telersverenigingen/-coöperaties. Wat dit is? Dit is een training over hoe de teler zijn* verhaal kan en moet vertellen, waar en wanneer dan ook. Op een verjaardag, naar de medewerkers, in de media, overal.

Over het algemeen zijn telers heel goed in hun corebusiness, maar vertellen ze bar weinig over het verhaal erachter. Of ze vertellen het zo technisch gedetailleerd dat niemand luistert. Of ze beginnen te stotteren, omdat ze denken het niet te kunnen. Of ze kiezen voor de makkelijkste weg, ze zeggen gewoon niks. En dat is een gemiste kans, want hierdoor komen er verhalen in omloop, in de media, over de teler waar de teler zichzelf niet in herkend. Zo kunnen er bizarre situaties ontstaan…. Dacht je voorheen een grote toegevoegde waarde te hebben in Nederland door je mooie, gezonde, veilig, efficiënt geteelde producten, ineens wordt de vraag gesteld of je nog wel mag bestaan in dit land…

Over het algemeen vindt een teler het leuk wat hij dagelijks doet, ondernemen, bezig zijn met z’n plantjes, bezig zijn met de oogst van deze plantjes. Dat is veelal ook z’n hobby, omdat hij het zo leuk vindt wat hij doet, en daarom geen tijd heeft voor andere hobby’s. Zo’n passie is natuurlijk geweldig, ware het niet dat het wel handig is om dit verhaal, die passie, over te kunnen brengen. Vertel wat over wat jij belangrijk vindt!

En vandaag de dag is het ook handig, eigenlijk noodzakelijk om op de juiste manier te kunnen reageren op verhalen die de teler over zichzelf niet herkend en hierdoor in één of ander ongewenst hokje wordt gezet.

Het zijn een aantal bijeenkomsten waarin de telers leren wat ze wel en niet moeten zeggen, wat ze wel en niet moeten doen, hoe ze onbewust wel/niet beïnvloeden. Heel interessant. Want als je één stap over een drempel zet als mens, wordt het plaatje al ingekleurd, zonder dat je iets gezegd hebt. Op basis van wat mensen zien en denken, word je geanalyseerd. Tuurlijk doen we dat zelf ook, maar wees je er eens van bewust, dat dat zo is! Wat zien of denken mensen als ze jou zien? En is dat, wat je ook wilt uitstralen?

Ik heb er weleens een blog over geschreven een aantal jaar geleden: Als een bakker meel op z’n bedrijfskleding heeft, is hij ambachtelijk bezig en dat geeft ons een goed gevoel. Dan is het brood in ieder geval ‘zelfgemaakt’ en deze persoon straalt uit een ‘echte warme’ bakker te zijn met passie voor z’n vak. Als een slager onder het bloed zit, wat denk je dan? Krijg je dan ook diezelfde warme gevoelens of denk je dat die man daar dieren aan het afslachten is waarbij de spetters in de ronde vliegen. Dat willen we niet. Als we een pondje gehakt kopen, willen we een gezellig tafereel voor ogen zien met een juspan aan tafel en een leuke familie aan tafel die de dag doorneemt. En we willen er niet aan denken dat dieren hiervoor zijn vermoord, van die schattige zwart/witte koetjes en kalfjes. Terwijl we weten dat hier wel een dier voor gedood is. Dat is het leven, er zijn dingen die we wel willen zien en weten en er zijn dingen die we niet willen zien en weten. En daar liggen kansen voor telers, maar ook bedreigingen.

Even weer terug naar het onderwerp. Je straalt dus ‘dingen’ uit, veelal onbewust. Als dit zo is, dan kun je er ook mee beïnvloeden en spelen. Afgestemd op de doelgroep. Met welk gedrag en welke kleding, houding, uitstraling bereik je je doelgroep? En daarna volgt pas, wat wil je zeggen en overbrengen en wat niet. En hoe krijg je de sympathie van de doelgroep? Hoe laat je een verpletterende (positieve) indruk achter die ze niet meer vergeten?

Maar ik wil het nu vooral over die onbewuste non-verbale communicatie hebben. Het zou handig zijn als je hier bewuster mee omgaat, zodat je makkelijker je doel bereikt.

Dit heeft niets te maken met uiterlijk, in de vorm van ‘knap zijn’. Dit kan soms best helpen, maar ook tegen je werken in bepaalde gevallen. Ik bedoel, hoe wil je overkomen? Wat vind je belangrijk? Als je binnen stapt, met je schouders hangend naar voren, kin naar beneden, schoenen niet gepoetst en overhangend buikje, dan word je niet aangenomen als je solliciteert op de functie van Commercieel manager met daadkracht en overtuigingskracht. En zo beïnvloed je dus onbewust je toekomst. Het zou mooi zijn als je je hiervan bewust bent! Ook als teler….. Wees die bewuste, transparante, authentieke teler die liefde voor z’n vak uitstraalt en gewoon ook mens is. Die met hart en ziel elke dag aan het werk is om de wereld een beetje mooier te maken op zijn manier. Tuurlijk verbruikt deze teler ook grondstoffen, belast deze teler de aarde, want dat doet elk levend wezen op aarde. Zo realistisch moeten we ook zijn.

Maar hoe zorgen we voor een goede balans tussen nemen en geven, want daar gaat het om toch?

Ik heb nog veel meer geleerd, daarover later meer. Mijn persoonlijke leerpunten waren: focus en niet ‘teveel’ vertellen waardoor mensen door de bomen het bos niet meer zien. Dat heb ik van m’n vader, die heeft een museum en kan over elk potje en pannetje een verhaal vertellen. En hij heeft duizenden items. Verhalen vertellen is geen probleem voor mijn vader en mij, maar focus, kort en doelgericht communiceren zijn mooie uitdagingen als leerpunt.

Voor de gendergevoeligen onder ons, overal waar hij/zijn staat, kan ook zij/haar staan. Of desgewenst iets anders, maar om de leesbaarheid van de tekst te bevorderen, heb ik voor hij/zijn gekozen.

Bron: Martine van der Meer